Philip Houben, Den Haag 1941 – Maastricht 2017
Aimabel, bescheiden, geestig, erudiet, artistiek, verbindend. Allemaal eigenschappen van Philip Houben, een van de grote burgemeesters van Maastricht. Hij was een strateeg met veel geduld, maar ook een bestuurder die snel en hard kon ingrijpen als dat nodig was. Een christendemocraat die velen het succes van zijn ideeën gunde. Ook nadat hij genoot van zijn pensioen was Philip Houben altijd beschikbaar om te luisteren, advies te geven of hulp te bieden. Het CDA Maastricht gedenkt hem met veel dankbaarheid.
In zijn ambtstijd van 1985 tot 2002 veranderde Maastricht letterlijk en figuurlijk. Grote projecten werden opgeleverd, bijv. Theater aan het Vrijthof, MECC, Céramique en Randwijck.
Het was Houben die er in slaagde voor de tweede maal een conferentie van Europese topleiders naar Maastricht te halen. Een bijeenkomst die de toenmalige EEG een nieuw perspectief gaf dat veel continenten bijna een generatie lang jaloers maakte. Door het Verdrag van Maastricht werd de naam van een provinciestad een Europees begrip.
Als geen ander zag Houben de wereld veranderen en welke kansen dat aan Maastricht bood. Hij begreep de “Mestreechter Geis”, wist vanuit de achtergrond een grote rol te spelen en die rol te relativeren. Een ‘every inch a gentleman’ telg uit een bestuurdersgeslacht met een subtiel gevoel voor humor. Een sterke persoonlijkheid die van zijn stad Maastricht hield.
Al zijn talenten gooide hij in de strijd en hij kreeg “Sjeng aon de geng”. De rest van Nederland en de wereld zag dat en kwam helpen.
Beroemd zijn de geestige speeches bij de sleuteloverdracht aan prins Carnaval. Hij sprak dan alle autoriteiten uit Maastricht toe, maar ook de aanwezige politici uit Den Haag. Dat deed hij in het Maastrichts, gevolgd door een vertaling in het Nederlands. De vertaling naar politiek correct Haags jargon was niet letterlijk. Een voorbeeld:
“‘ns loere wat veur ‘n batteraove vanoet Den Haag nao Mestreech gsjik zien.
Ik vertelde zojuist excellenties hoe uitermate geschikt Den Haag ligt ten opzichte van
Maastricht”. “Den Haag laot us hijj gewoen nao de knóppe gaon! Ach, ik zei zojuist
excellenties hoeveel knappe koppen er zijn in Den Haag”.
Laten we aan Philip Houben denken zoals in het gedicht dat Toon Hermans schreef en op een bronzen plaquette in het Theater aan het Vrijthof hangt:
“Philip Houben zei : Het kan,
maakte van ‘n droom een plan
en het lukte want nu staat er
op de ‘Vrijthof’ een theater.
En zoals het gaat, zo gaat het
nu roept iedereen : ‘Hou-be-staat-het’.”
