Skip links

Gunstige cijfers, veel ambitie maar waakzaamheid gevraagd

Gunstige cijfers, veel ambitie maar waakzaamheid gevraagd

Maastricht heeft een onverwacht positief resultaat over het jaar 2020 mogen inboeken. Daarnaast zijn de eerste financiële cijfers voor het jaar 2021 gunstiger dan verwacht. Tijdens de eerste ateliersessie in een mooi verbouwd MECC werden wij als gemeenteraad hierover op de hoogte gebracht. Vanuit Den Haag kwam later nog meer goed nieuws, namelijk extra gelden voor de jeugdzorg. In eerste instantie is 8,8 miljoen toegewezen van de in totale maximale 9 miljoen euro die wij als stad konden ontvangen. Dit bedrag kan nog iets lager uitvallen omdat de toepassingsregels nog niet duidelijk zijn, maar al met al is dit een mooi resultaat waar je mee thuis kan komen. Een compliment richting college en ambtenarij want zij hebben dit met een goede lobby bewerkstelligd. Kortom: opstekers na een periode van nagelbijten, bezuinigingen en tegenslag op tegenslag. 

Een andere opsteker is het feit dat de Burgerbegroting van start gaat. In het najaar wordt gesproken met de inwoners van onze stad over hoe we een bedrag van 300.000,- euro gaan besteden. Een kans voor een nieuwe en intensievere manier van burgerparticipatie. Wij hopen dat zoveel mogelijk Maastrichtenaren deel gaan nemen!

Voor de komende tijd staan wat ons betreft naast de ontwikkelingen Belvédère/Sphinxkwartier nog andere belangrijke ontwikkelingen op de rol. Het door ontwikkelen van de Groene Loper waarbij terecht de vraag opkomt: hoe druk wil je die Groene Loper laten worden? Maar denk ook aan het ENCI-dossier, een stukje Maastricht ‘um gruuts op te zien’ maar waar nog de nodige harde noten over gekraakt moeten worden. De kostbare onderwijshuisvestingsplannen en zeer actueel de vraag hoe ons verder te beschermen tegen wateroverlast en watertekorten. Hiervoor is de ontwikkelvisie Zuidelijk Maasdal opgesteld. De plannen zitten echter nog in de ontwerpfase en er zijn nog geen financiële middelen gereserveerd. Een kostbare maar oh zo belangrijke exercitie die onze stad ook de nodige recreatieve kansen biedt. En als laatste natuurlijk de ontwikkeling van Trega/ Zinkwit: een groot gebied met meerwaarde voor de wijk Limmel. Dit is een nieuw groot stadsontwikkelingsproject waar wonen, groen, recreatie en bedrijvigheid elkaar moeten gaan vinden. 

Wonen:

Het thema wonen houdt ons in Maastricht enorm bezig. Los van de verwachting dat de nodige betaalbare wooneenheden kunnen worden gerealiseerd bij de wijk Limmel, blijft de focus gericht op een goede doorstroom op de woningmarkt in de buurten. De nieuwe woonprogrammering helpt hierbij. Mijn fractie heeft niets voor niets deze week nog vragen gesteld over de hoge druk die spoedzoekers ervaren in onze stad. Het gaat om mensen die ziek zijn geworden, gescheiden zijn, alleenstaand zijn geraakt, in de schulden zijn beland etc. Allemaal mensen die binnen een kort tijdsbestek in een nieuwe situatie met een andere woonvraag zijn gekomen waarvoor het beschikbare aanbod onvoldoende is. Hier zijn nog heel veel stappen in te zetten. 

Een ander woononderwerp wat onze fractie sterk bezighoudt is de positie van MBO-studenten op de Maastrichtse kamermarkt. Onzes inziens moeten ook zij meegenomen worden in de vraag-aanbod verhoudingen van studentenkamers in Maastricht. Het gevoel beklijft dat de focus vooral ligt op HBO en WO-studenten. Wij vernemen graag of de Gemeente Maastricht een actieve rol neemt in gesprekken met stakeholders om studentenkamers voor MBO-studenten toegankelijker te maken en toegankelijk te houden?

Bij wonen speelt het woongenot een grote betekenis. Een hoog woongenot werkt door in de mate waarin mensen een bijdrage willen leveren aan de buurt, aan het veiligheidsgevoel, de bereidheid om de woning te onderhouden en het vertrouwen in gemeentelijk woon- en handhavingsbeleid. Daarom hebben wij een tweetal moties ingediend. Enerzijds merken wij dat door de bebouwing in delen van onze stad het niet altijd wenselijk is om dakterrassen toe te laten. Dit gebeurt nu wel nog.  Zodoende vragen wij ten aanzien hiervan een eenduidig beleid met nadere regels.

Anderzijds worden in Maastricht met regelmaat gezinswoningen gesplitst en/ of omgezet naar kamerbewoning. Het maakt voor het leefklimaat wel degelijk uit of een slaapkamer grenst aan een bovenetage van een doorsnee gezinswoning of juist aan een woonkamer van een gesplitst of verkamerd pand, waar de bewoners vaak een ander dagritme hebben. Daarom roepen wij het college op om voorstellen uit te werken om nadere eisen te stellen met betrekking tot geluid bij woningsplitsing en verkamering.

[tekst gaat verder onder de foto]

De kracht van een kloppend hart

Iedere buurt verdient een kloppend hart. De Kaderbrief spreekt hier niet over. Wij maken ons grote zorgen over de ontwikkeling van die kloppende harten in onze stad. Juist een passend kloppend hart is van grote meerwaarde voor het welzijn van onze inwoners. Wat wilt de gemeente ten aanzien hiervan precies? En hoe behoudt zij faciliteiten en ruimte voor ontmoeting in de wijken? 

De nodige kwetsbare wijken, bijvoorbeeld Malpertuis, De Heeg en Pottenberg, krijgen een kern-ontwikkeling waardoor het nu cruciaal is om er werk van te maken. 

Ook de rol van de gemeente bij de buurthuizen vergt naar ons idee meer aandacht. Naast de verdeling van de coronagelden hebben wij weinig toekomstbestendige stappen gezien. Want het combineren van huiskamers met de gemeenschapshuizen lijkt nu door corona juist nog belangrijker geworden. Versplintering over een veelheid aan locaties fragmenteert en destabiliseert de toekomstbestendigheid van deze waardevolle ontmoetingsplekken. De behoefte aan ontmoetingsruimte en locaties van verenigingen is er, alleen is het steeds vaker de vraag of deze locaties het financieel en organisatorisch kunnen behapstukken. 

Wat wij ook missen is of het plan en toezegging van de voormalige wethouder van Sociale Zaken nog gestand gedaan wordt. Dan hebben we het over met de preventie en loketten van het sociaal domein meer de wijken in gaan. Het idee was om hierbij gebruik te maken van de al bestaande accommodaties zoals gemeenschapshuizen met bijbehorende netwerken. Gechargeerd gezegd: weg uit het kantoorgebouw aan de Randwycksingel en het maatwerk de wijken in brengen!

Cultuur

Maastricht heeft veel mooie cultuurhuizen waarvan de ene meer wordt gesubsidieerd dan de ander. Dat maakt Maastricht mede een zo veelzijdig cultureel brandpunt. De ontwikkeling van de door ons zo bepleite “Middenzaal” lijkt echter in onze beleving stilgevallen. Volgens de begroting hebben we wel trouw de nodige middelen jaarlijks gereserveerd. Maar wethouder, waar staan wij?  

Welke hobbels zijn er nog te nemen? En wanneer kunnen de deuren open?

Dan hebben wij ook nog De Bonbonnière. Al enkele jaren ligt De Bonbonnière er verlaten bij, een eerdere raadsmotie ten spijt. Voor een dergelijk gebouw is dat een funeste zaak. Wij begrijpen de constructie met Heineken maar om onnodig erger te voorkomen, is het zaak dat het gebouw weer snel in gebruik wordt genomen. Is erover nagedacht om in de toekomst de theaterzaal en de foyer los van elkaar te koppelen en de bestemming hierop aan te passen zodat meer exploitatiemogelijkheden ontstaan? En zijn er meer bestemmingen mogelijk dan nu het geval is?

De Muziekgieterij is een prachtige accommodatie en hetgeen tot nu toe is neergezet door de mensen van de Muziekgieterij is lovenswaardig. Met het volgende doen wij daar niets aan af. In de Kaderbrief staat incidenteel een verhoging van 185.000 euro benoemd. Voor ons is dit akkoord. Maar om de claim van het LAgroup-rapport meerjarig in te boeken daar zijn wij terughoudend in. Enerzijds is het debat over het LAgroup-rapport in het verleden hoogst ongebruikelijk verlopen en anderzijds dient dit ook in perspectief bekeken te worden met alle financiële vraagstukken die wij als stad ook na vandaag nog steeds houden.  Een euro kun je maar één keer uitgeven. En het gaat echt over: doe ik iets wel in het sociaal domein of verhoog ik de bijdrage van de Muziekgieterij etc. Tot hoever wil je gaan? Voor ons vooralsnog tot 185.000 extra. De overige stappen richting de 1,3 miljoen euro vallen nog te bezien.

Voorzitter, terug naar de financiën, vooralsnog zijn we er nog niet. Incidentele meevallers en het doorschuiven van investeringen zorgen voor het positieve resultaat over 2020. Tegenvallers kan de stad zich nagenoeg niet permitteren. Vooral als je de hoge mate van onzekerheid leest van enerzijds de lijst met bezuinigingen/ transities en anderzijds de vele autonome ontwikkelingen. Het geeft ons echter wel lucht om de transitie in het sociaal domein echt door te voeren. Keuzes maken met behoud van goede zorg voor diegene die zorg daadwerkelijk nodig heeft.

Dat geldt ook voor onze ambtelijke organisatie waarbij integraal werken tastbaar moet worden. We schrijven dat al te lang op in diverse coalitieakkoorden, maar ook het behoud van kennis en kunde dienen we te waarborgen/ waarderen in onze organisatie. Zodoende zijn wij ook mede-indiener van de motie om externe inhuur te beperken om zo de uitbreiding van de eigen organisatie te bewerkstelligen.

Kortom wij zijn positief, maar waakzaam. Hopelijk is er bij de begroting meer duidelijk zodat we steviger kunnen werken aan die stad die we door willen geven!

Niels Peeters
Fractievoorzitter namens CDA Maastricht

Leave a comment