Op 11 februari 2020 heeft de gemeente Maastricht (afdeling vastgoed) een verzoek gedaan bij stichting huisvesting Rizzjemint om medewerking te verlenen aan een dagopvang voor, met name eenzame, ouderen in hun accommodatie aan de Statensingel. De initiatiefnemers, Silas Cleutjens (37), Salima Lfahr (30) en Dylan Vinck (25), van deze dagopvang ‘La vie est belle’ hebben de accommodatie inmiddels gehuurd van maandag tot vrijdag. Zij hebben de afgelopen maanden veel werk gestoken in het werven van cliënten. De activiteiten van deze dagopvang voor ouderen moeten vanuit WMO en persoonsgebonden budgetten worden bekostigd.
Tot onze verbazing hebben de initiatiefnemers te horen gekregen dat zij geen aanspraak meer kunnen maken voor budget binnen de WMO voor het jaar 2021, maar pas in 2022. Dit zou betekenen dat dit initiatief geen doorgang kan vinden en dat de stichting huisvesting Rizzjemint in de financiële problemen komt.
Het CDA Maastricht vindt dit onwenselijk en heeft contact gezocht met het college van B&W.
Hoofdvragen zijn:
1. Of het college van B&W onze mening deelt dat het onwenselijk is dat de afdeling vastgoed dit verzoek doet terwijl de uitvoering van dit initiatief niet gerealiseerd kan worden door afdeling WMO?
2. Of er een mogelijkheid is dat ‘La Vie est Belle’ voor het jaar 2021 alsnog aanspraak kan maken op budget binnen de WMO?
Momenteel is de ruimte van bestaande dagopvang stadsbreed gehalveerd vanwege de COVID-19-crisis. Bestaande locaties kunnen dus minder mensen ontvangen. Daarnaast versterkt de COVID-1- crisis het gevoel van eenzaamheid. Dit vormt voor het CDA Maastricht nog een extra reden om dit initiatief mogelijk te maken.
Gabrielle Heine
Florence van der Heijden-Schaaf
