Van onze fractievoorzitter Niels Peeters:
Voorzitter in juni stond op deze plek mijn voorganger, nu wethouder Heijnen, met gepaste trots het coalitieakkoord ‘Onbegrensd en Ontspannen’ te presenteren. Aan mij om hier een vervolg aan te geven door de aftrap te doen van de financiële vertaling van dat akkoord. Want dat is de begroting 2019.
Ontspannen en Onbegrensd. Iets wat niet onbegrensd is, is de schatkist van de stad Maastricht. Het doet goed om te zien dat wij in 2019 niet alleen op de winkel gaan passen maar ook daadwerkelijk geld reserveren voor de diverse ambitieuze doelstellingen die dit college zich heeft gesteld.
Zo gaan er voor het CDA diverse lang gekoesterde wensen in vervulling denk aan de verhoging van het groen onderhoud naar niveau B, de uitbreiding van de handhavingscapaciteit, een breder bereik van de voorschoolse en vroegtijdige educatie, komt er geen verdere uitkleding van het verenigingsleven. Een sterke economische agenda wordt opgesteld met de regio en Euregio en er is oog voor ontwikkelingen die onder de paraplu van SMART-city vallen. Allemaal zaken die niet alleen ten positieve bijdrage aan een prettige leefomgeving in het centrum maar ook voor de vele woonwijken en kernen buiten de singels.
Graag wil ik namens het CDA stilstaan bij drie onderwerpen. Buurten, Sociaal domein en verkeer.
Het verbaast u vast en zeker niet als ik zeg dat wij als partij veel waarde hechten aan bestaande netwerken in de buurten. Verenigingen en talloze vrijwilligers vormen onmisbare schakels bij het behoud en vergroten van de saamhorigheid in wijken en buurten. De actieve betrokkenheid van verenigingen, vrijwilligers en bewoners maakt het verschil hoe een buurt zich ontwikkelt. Ik heb net al een aantal zaken benoemt die hierop betrekking hebben maar toch even dieper inzoomen.
Een kloppend hart in elke buurt. Laagdrempelige voorzieningen en ontmoetingsplekken. Buurthuizen, sportkantines, cultuurhuizen etc. vormen deze kloppende harten. Het is goed dat hier in 2019 extra aandacht voor is. Kijken hoe wij die kloppende harten kunnen verbeteren, toekomstbestendig kunnen maken. Onze grote wens is om hier laagdrempelige loketten te realiseren waardoor onze inwoners sneller en gerichter met hulpvragen kunnen aankloppen bij de betreffende afdelingen/ instanties. Overweeg bijvoorbeeld om een deel van de activiteiten die nu in Randwyck worden verzorgd in de wijken aan te bieden. Hierdoor ontstaan er wijklokketen en komt er een einde aan de hoge drempel en hoge kosten die de Randwyck-singel met zich meebrengt.
Daarnaast hebben we de burgerbegroting een mooi initiatief om de burgerparticipatie te bevorderen en wat ons betreft, en dan kijk ik ook naar de wethouder, is dit nu echt een voornemen waarin wij graag op korte termijn stappen willen zetten.
Als laatste wordt de roep om een betaalbare middenzaal steeds luider. Dit voornemen staat als een pm-post in de begroting. Wij als CDA willen echter voorkomen dat dit in de vergetelheid raakt en vragen de wethouder daar waar ruimte is dit al op te pakken. In ieder geval het bekijken van de mogelijkheden.
Sociaal domein
Het sociaal domein vergt meer dan de helft van onze begroting. Daar is in beginsel niets mis mee. Want wij als CDA willen graag die zorg kunnen aanbieden als stad die in redelijkheid mag worden gevraagd. Wel zullen we oplossingen moeten vinden voor het inperken van de zogenaamde ‘bleeders’. Want met de incidentele bijdrage uit de stroppenpot redden we het niet. Het College sorteert hier ook op voor en stelt nadrukkelijke doelstellingen. Maar blijf wel de kwaliteit en laagdrempeligheid van de zorg bewaken. Wij willen graag die stad blijven met een groot sociaal hart.
Een andere doelstelling van dit college is het inzetten van het aanvalsplan armoede en de ambitie dat de armoede in Maastricht in 2030 onder het landelijk gemiddelde zal liggen. Dit is ook hard nodig. Een recente film uit de filmreeks van ‘Oonder drök’ laat goed zien hoe veel Maastrichtse gezinnen in (stille) armoede leven en hoe snel men door de armoedegrens zakt.
In al die jaren armoedebestrijding zijn wij er niet in geslaagd om bijvoorbeeld armoede die generatie op generatie wordt doorgegeven te doorbreken. Althans onvoldoende. De start van de 50-gezinnen aanpak is dan ook een hoopvol begin.
Ik pik er nog een groep uit. Veel ouderen met een minimum inkomen hebben het gevoel dat de gemeente hen niet begrijpt. Zij hebben vaak moeite met het vragen van hulp en raken steeds vaker in een isolement. Het CDA vraagt extra maatwerk om goed te kunnen inspelen op de individuele situaties, en vraagt u om in het aanvalsplan armoede te onderzoeken of het instellen van de gemeentelijke ouderen telefoon en/of ouderenloket (bijv. in de buurten) drempelverlagend kan werken voor deze kwetsbare doelgroep.
Verkeer
De stad is in beweging. Bij dezen sta ik stil bij een aantal ontwikkelingen. De verkeerstromen in Maastricht-West, in het bijzonder de Tongerseweg, worden in kaart gebracht met onze Belgische buren. Dit is ook noodzakelijk om de huidige problemen op te lossen. Daarom ondersteunen wij een snelle aanpak. Wij geven u daarvoor nog een suggestie mee. Zoek een naam voor dit project die minder afhoudend klinkt dan ‘Weren vrachtverkeer uit België.
De aanpak van het busstation lange afstandsbussen aan de Meerssenerweg is opgenomen in de begroting. Een noodzakelijke ingreep en een tevens grote wens van het CDA. Door deze begroting kan er werk van gemaakt worden in 2019.
Fietsen. Het coalitieakkoord wil dit faciliteren en dat is ook een van de pijlers van de voortzetting van Maastricht-Bereikbaar. Maar de infrastructuur laat nog te wensen over. Vooral de stallingsmogelijkheden. Niets voor niets hebben wij hier recent meermaals bij u aan de bel getrokken. Investeren in de fiets als waardig vervoersmiddel betekent enerzijds meer fietsparkeerplekken realiseren en anderzijds waar het tot overlast leidt actie ondernemen. De fractie van CDA Maastricht verzoekt u om op korte termijn een plan van aanpak op te stellen, voor de binnenstad, waar de bewoners bij betrokken worden. In dit plan kijken voor fysieke oplossingen in relatie met handhaving en/of volontairs.
Zijn we er met deze begroting, beste collega’s? Nee, er is veel werk te verzetten op korte termijn. Veel werk met een, zoals eerder aangegeven begrensd budget. De afspraak om projecten en beleid te stoppen indien dit niet het gewenste resultaat oplevert zal de komende tijd geïnternaliseerd moeten worden bij het college en de ambtenarij. En wees niet bang om te erkennen dat een pilot of project net heeft gebracht wat het moest opbrengen. Wij, alle 39 raadsleden, hebben ook een taakstelling voor de komende jaren. De oud- voor nieuw discussie moeten we dan ook openlijk durven te voeren. Daar ligt een taak voor Raad en College. Daarnaast zullen wij ons telkens goed moeten afvragen of de beoogde effecten opwegen tegen de benodigde bedragen. Denk aan de noodzakelijke verduurzaming van de stad. De vraag is alleen nog hoe dit het beste is te realiseren. En daarin speelt de kosten baten analyse een rol. Dit geldt ook voor het sociaal domein.
De CDA Maastricht fractie ziet deze begroting als het startpunt van een nieuwe politieke periode waarin wij het college de ruimte geven om het coalitieakkoord zo goed als mogelijk uit te voeren. Zodat wij over drie en een half jaar samen kunnen constateren dat onze stad een stuk onbegrensder en meer ontspannen is om in te wonen, werken en te recreëren.
De bijdrage en het verdere debat kunt u terugkijken via de website van de gemeente Maastricht. Klikt u hier!
