Bijdrage fractie CDA Maastricht tijdens het begrotingsdebat op 10 november:
Vanaf pak hem beet maart van dit jaar zijn wij hard bezig geweest om een sluitende begroting te krijgen. Deze ligt nu voor. Belangrijk om te vermelden is dat wij van ver komen. Een organisatie die verre van optimaal functioneert, grote financiële tegenvallers en dan spreek ik nog niet over de bijzondere en onzekere tijd waarin wij ons nu bevinden. Bij de pre-begroting heeft een groot deel van de raad nadrukkelijk koers bepaald. Een koers die voor het amendementsdeel kan rekenen op breed draagvlak.
Zegeningen tellen
Als je van zo ver komt is het goed om te kijken wat wat wel mogelijk is en wat behouden kan blijven. Neem ons armoedebeleid. Deze werd op onderdelen gespaard waardoor voor de meest kwetsbare de hulp paraat blijft staan. Sporten is betaalbaar gebleven waarbij het belang van de sportcomplexen is onderkend. Investeringen zijn mogelijk gebleven. Op die manier valt de stad niet stil en blijven bijvoorbeeld bouworders voor de komende jaren in de markt gezet worden. En de impuls voor circulaire economie en creatieve maakindustrie is in de boeken blijven staan.
Het CDA is verheugd dat de gemeente Maastricht partner blijft van een sterke lokale omroep die RTV Maastricht heet. Door het blijvend verstrekken van een substantiële bijdrage kan RTV Maastricht mooie programma’s blijven maken van en voor onze stad.
Maastricht handhaven als Landelijk Cultureel Brandpunt
In de pre-begroting werden op cultureel vlak nogal veel bezuinigingen voorgesteld. Een aantal bezuinigingen hebben we kunnen voorkomen zoals die op Jazz Maastricht, Musica Sacra en Intro in Situ etc. Hierdoor heeft Maastricht een aantal waardevolle cultuuruitingen weten te behouden.
Het investeren in een nieuwe uitvalsbasis voor de Philharmonie Zuid-Nederland in de Theressiakerk in Biesland juichen wij toe. Hier ontstaat een cultureel brandpunt van muziek, bezinning, ontmoeting en maatschappelijke vorming. Deze ontwikkeling biedt ook meer kansen voor het Theater aan het Vrijthof waar onze vurige hoop nog steeds is dat komend jaar grote stappen gemaakt kunnen worden in de richting van die zo welkome middenzaal.
Omzien naar elkaar
Juist in coronatijd is het belang van omzien naar elkaar alleen maar versterkt. Over omzien naar elkaar gesproken: Vandaag is het de dag van de mantelzorg. Al die liefdevolle zorg van mantelzorgers is van onschatbare waarde.
Wij maken ons als CDA echter grote zorgen over de overbelasting van mantelzorgers. Graag zouden wij dan ook explicieter willen zien wat de gemeente in deze doet en waar zij meer ondersteuning kan bieden.
Dit brengt ons bij het sociaal domein breed. Ja, deze begroting raakt het sociaal domein maar wij beseffen ons heel goed dat juist deze ingrepen noodzakelijk zijn om ook voor de toekomst de meest kwetsbare te verzekeren van de zorg en ondersteuning die zij nodig hebben.
Naast de voorgestelde maatregelen in de pre-begroting ligt een belangrijke taak bij het inkleden van de organisatie en de daarbij behorende transitie in dat sociaal domein. Het bericht wat wij recent hebben ontvangen over aanpassing verordening Wmo baart ons dan ook grote zorgen. Het is goed dat wordt toegegeven dat er fouten zijn gemaakt. Dat is een verfrissende houding en spreekt ons aan. Tijdig herkennen, vervolgens erkennen en uiteindelijk oplossen. En over dat laatste willen wij meer weten. Want deze discalculatie heeft gevolgen gehad voor veel Maastrichtenaren. Hoe vangt u de gevolgen van de forfaitaire meerkostenregeling Wmo voor de individuele ontvangers op?
Want juist een situatie zoals landelijk heeft plaatsgevonden met bijvoorbeeld de belastingdienst kunnen wij ons niet permitteren. En hoe lossen wij het ontstane begrotingsgat op?
Grip en begrip. Dat zijn belangrijke punten voor ons als raad als het gaat om al die sociale regelingen die wij hebben. Om gedegen een vinger aan de pols te houden om juist de debacles van goed een jaar geleden te voorkomen heeft mijn fractie vorig jaar een motie ingediend om periodiek geanonimiseerde praktijkvoorbeelden te behandelen in de raad. Hiermee krijgen wij als gemeenteraad meer grip en inzicht op het sociaal domein en kunnen we beter waarborgen dat alle Maastrichtenaren ook die zorg krijgen die ze nodig hebben. Deze motie is breed gedragen in de raad maar is tot dusver niet ter uitvoering gebracht en daar willen wij snel verandering in zien. Juist nu we als stad bezig zijn met de transitie van het sociaal domein.
De kracht van lokaal
Koop lokaal is het devies. Maar ook waardeer de directe omgeving meer.
Wij maken ons echter behoorlijk zorgen over de kloppende harten van onze stad. Wij zijn wel massaal onze directe omgeving meer gaan verkennen en waarderen toch krijgen de kloppende harten in al die mooie wijken en dorpen harde klappen. Denk aan de gemeenschapshuizen, recent nog kamerbreed erkent, zitten in zwaar weer. Sociale activiteiten nemen af en zo ook het ontmoeten.
Een digitale kaart wordt door het college voorgesteld maar er is meer nodig voor een robuuste structuur van kloppende harten. Een heldere meerjarenvisie op dit gebied is gewenst. Wat wil de gemeente met de buurten en dorpen en welk soort kloppend hart past daarbij?
Want puur sec een digitale kaart klinkt als een project voor een aantal overtallig zijnde communicatiemedewerkers. Deze kloppende harten vormen ook de spil in het voorstel om te stoppen met de sociale teams en terug te grijpen op bestaande netwerken.
Wij roepen het college werk te maken van compensatieregelingen voor de gemeenschapshuizen.
Voor de kloppende harten liggen er uitdagingen. Uitdagingen die wij niet teruglezen in de begroting.
Te beginnen met Malpertuis. De koers (alsnog) is gericht op een buurtvoorziening in het nieuwe centrumplan Malpertuis. Dit nadat het CDA hier stevig voor heeft gepleit. De realisatie is voorzien in 2022/2023. Maar is dit haalbaar? En waarom is deze nieuwe buurtvoorziening niet opgenomen bij de investeringen voor de komende periode?
Een ander voorbeeld is De Heeg. Al heel lang spreken wij over het ontwikkelingen van een mooi centrumplan met sporthal. Prioriteer en maak hier werk van!
Daarbij komt dat het waardevolle initiatief Bikepark043 aan de Noormannensingel per 1 januari de huidige locatie dienen te verlaten. De verhuizing naar de rand van De Heeg loopt stroef en traag. Daarom roepen wij het college op hier op door te pakken zodat Bikepark043 behouden blijft voor de stad Maastricht.
De maatregelen rondom corona zijn tijdelijk maar de uitwerking laat zien dat er structurele vraag is. Bijvoorbeeld op het gebied van fietsenstallingen (fietsplan) en openbare toiletten. Uw college betitelde dit laatste onderwerp, dat een aantal jaar geleden door college Jan Janssen is aangezwengeld, recent als een basisvoorziening ook in after-coronatijdperk. Wij willen dan ook weten of het college kan toezeggen te kijken naar het permanent maken van enkele openbare toiletten.
Kortom ‘wij komen als stad van ver maar wij moeten nog een heel eind’. Dit sprak ik een jaar geleden uit. Die tekst is nog actueler geworden gezien de corona-pandemie in onze stad. Wij weten niet wat deze pandemie onze stad nog gaat brengen. Het blijft een grote onzekere factor zowel sociaal als financieel economisch. Wij kunnen niks anders zeggen dan:
Zie om naar elkaar, Koop lokaal en bovenal Haw Pin!
Niels Peeters
Fractievoorzitter CDA Maastricht
